Terapia kranio-sakralna jest metodą leczenia, która poprzez nakładanie rąk w ściśle określonych miejscach na ciele człowieka służy poprawie stanu zdrowia. Jej filozofią jest używanie przez terapeutów bardzo lekkiego nacisku rąk, aby w jak najmniejszym stopniu ingerować w krążenie płynu mózgowo-rdzeniowego.
Cele działania tej metody leczenia są następujące:
- Przywrócenie prawidłowego – fizjologicznego – obiegu płynu mózgowo-rdzeniowego w systemie kranio-sakralnym.
- Sprawdzenie, czy w szwach nie występują dystorsje i przywrócenie ruchomości kości czaszki.
- Poprawa mobilności i sprawności ośrodkowego układu nerwowego. Na układ nerwowy człowieka bardzo duży wpływ mają napięcia struktur łącznotkankowych, które znajdują się w głowie. Do struktur tych należą: sierp mózgu i móżdżku, namiot móżdżku oraz przepona siodła tureckiego. Tkanki te przyczepione są do kości czaszki i oddziałują na siebie wzajemnie.
- Znajdowanie restrykcji powięziowych i ich rozluźnianie. Odnosi się to zarówno do powięzi przebiegających podłużnie w ciele człowieka, jak również do poprzecznych membran umiejscowionych w tułowiu oraz w kończynach. W tułowiu znajdują się poprzeczne membrany na wysokości: miednicy, przepony, górnego otworu klatki piersiowej oraz przejścia potyliczno-szyjnego. Natomiast w kończynie górnej są one umiejscowione w okolicy dołu pachowego, dołu łokciowego i nadgarstka. W kończynie dolnej zaś poprzeczne błony łącznotkankowe położone są na wysokości pachwiny, dołu podkolanowego oraz stawu skokowego.
- Diagnostyka i terapia opony twardej. Opona twarda dochodzi aż do kości krzyżowej, stąd terapia ta zajmuje się także leczeniem całego kręgosłupa, z kością krzyżową włącznie.
Wskazania do stosowania terapii
- bóle głowy i migreny,
- bóle kręgosłupa i pleców,
- stan po zapaleniu opon mózgowych,
- bóle i zaburzenia menstruacji oraz bóle piersi występujące przed menstruacją,
- nerwice,
- bóle bez konkretnych przyczyn – tak zwane dolegliwości psychosomatyczne,
- nadpobudliwość i nadruchliwość dzieci,
- zaburzenia koncentracji (także osób starszych),
- moczenie nocne dzieci,
- zaburzenia snu,
- dysleksje,
- tiki,
- jąkanie się,
- zaburzenia trawienia,
- alergie,
- rozluźnienie miednicy jako przygotowanie do porodu,
- skoliozy i wady postawy,
- bóle stawów skroniowo-żuchwowych oraz bruksizm – zgrzytanie zębami w czasie snu,
- dzieci z trudnościami w uczeniu się oraz z cechami upośledzenia umysłowego,
- ciężkie porody, wady okołoporodowe i rozwojowe dzieci,
- autyzm (trwają aktualnie badania potwierdzające skuteczność terapii kranio-sakralnej).
Przeciwwskazania
- zapalenie opon mózgowych w ostrym okresie,
- niewygojone rany czaszki,
- guzy występujące w czaszce,
- tętniaki,
- udar niedokrwienny i krwotoczny mózgu w początkowej fazie,
- wodogłowie bezkomorowe,
- ostre stany zapalne, przykładowo stawów,
- wysoka temperatura,
- choroby psychiczne (schizofrenia, psychoza maniakalno-depresyjna),
- świeże urazy ortopedyczne do 48 godzin,
- przepuklina rdzenia przedłużonego.
